مرغداری فولادی پیش ساخته

مرغداری های جوجه کشی باید با فاصله معینی از تمام مرغداری ها جدا باشند و بهتر است خارج از کل مرغداری راه اندازی شود زیرا جوجه های خارج از اتاق جوجه ریزی در برابر انواع مختلف باکتری های خارجی، ویروس ها، انگل ها و انگل ها آسیب پذیر هستند. سایر عوامل بیماری زا

در منطقه تولید مرغداری مرغ، گله های مرغ باید بر حسب اندازه و دسته تغذیه به چند منطقه تغذیه تقسیم شوند و فاصله ایزوله مشخصی بین مناطق وجود داشته باشد. فاصله بین انواع مختلف خانه های مرغ بر اساس گونه و نسل مشخص می شود. فاصله بین جوجه های پدربزرگ و مادربزرگ باید نسبتاً از هم فاصله داشته باشد و ترجیحاً 60-80 متر باشد و فاصله بین هر مرغ خانه والدین 40-60 متر و فاصله بین هر مرغخانه تجاری 20-40 متر باشد. به طور خلاصه، هر چه نسل مرغ بالاتر باشد، فاصله خانه مرغ باید بیشتر باشد. بین هر خانه مرغ باید اقدامات ایزوله ای مانند دیوارها یا سنگرهای شنی وجود داشته باشد.

طرح راه در مرغداری باید به جاده های تمیز و جاده های خاکی تقسیم شود. جاده تمیز و جاده کثیف نباید از یکدیگر عبور کنند. جهت جاده اتاق جوجه کشی، پرورشگاه، پرورشگاه و مرغ بالغ می باشد. هر خانه دارای ورودی برای اتصال به جاده تمیز است. کانال کثیف عمدتاً برای حمل کود مرغ، جوجه های مرده و تجهیزات کثیف استفاده می شود. کانال تمیز و کانال کثیف نباید از هم عبور کنند تا از آلودگی جلوگیری شود.

طرح مرغداری باید جهت باد را نیز در نظر بگیرد. از جهت باد به سمت پایین باد، اجداد، نسل های والدین و نسل های تجاری باید به ترتیب چیده شوند و پرورشگاه، پرورشگاه و پرورشگاه بالغ بر اساس دوره رشد جوجه ها چیده شوند. این به محافظت از ایمنی گله های مهم کمک می کند.